Hallo iedereen

Hopelijk slaag ik er vanavond in om mijn tekst in één keer te typen. Deze week viel behoorlijk goed mee. Ik sta opnieuw in een andere klas CE2 of het 4de leerjaar. Dat is de klas waar de directeur les geeft. Deze man heeft in feite 2 fulltime jobs. Hij heeft het zeker niet gemakkelijk, in zijn klas zitten maar liefst 66 leerlingen. Dat is de grootste klas van de school. Maar het valt behoorlijk goed mee. De kinderen zijn het gewend om even alleen te werken en het is geen uitzondering dat plots een leerling uit zichzelf roept 'silence'. Gelukkig, want het helpt wel dat je al steun krijgt van de leerlingen zelf. Ik was wel verwonderd toen bleek dat in deze klas wel bijna iedereen kan lezen. De een natuurlijk veel beter dan de ander of met zeer veel moeite, maar het lukt over het algemeen.

Verder op school loopt alles zijn gangetje. We kijken er niet meer raar van op als plots een varken op de 'speelplaats' zijn eten zoekt, of als er honden spelen, of de geiten passeren, of mensen die van en naar de waterpomp trekken... Wel keek ik er even vreemd van op toen ik de eerste linkshandige persoon hier zag. Het bestaat dus toch, maar je ziet het echt zelden of nooit.

Vorig weekend ben ik voor de eerste keer naar de grote markt geweest. Wat is me dat een hectische bedoeling. En al dat afdingen. De handelaars achtervolgen je echt tot je het koopt. 'Non merci' begrijpen de meesten hier niet. Zo was ik aan het kijken voor typische plaatselijke kledij en had iets gepast, maar het zag er nog niet op en top Afrikaans uit. Ik had een prijs zeer laag onder zijn prijs gezegd, maar het was voor hem niet voldoende. Heeft die gast me, samen met 10 andere handelaars, de hele markt door achtervolgd. Tothij uiteindelijk zijn tenue daar gooide en zei: En nu ga je betalen! Ik had het echt gehad met die gast, en was totaal niet van plan om dat te kopen. Uiteindelijk hebben de andere handelaars me geholpen en me van hem afgeholpen. Ik had het echt gehad. Zo'n opdringere handelaar. De andere waren ook opdringerig en achtervolgden ook om te verkopen, maar ze waren niet zo onbeschoft als die ene. Gelukkig heb ik dat niet gekocht, want ik ben naar de kledijmaker geweest met mijn eigen stof om een echt typisch outfitje van hier. Het is met stof voor internationale vrouwendag op 8 maart. Hier wordt dit echt uitgebreid in de belangstelling gezet, omdat de vrouw hier echt nog een minderwaardige functie heeft. Wel goed dat hier zoveel aandacht aan besteed wordt. Die dag zijn we ook vrij van school.

In ons laatste weekend gaan we er van profiteren en gaan we naar Nazinga. Dat is een soort safari park. Eigenlijk zijn er hoofdzakelijk olifanten en apen. Maar veeeeel olifanten. We overnachten er in een bungalow en dan kunnen we de olifanten zien aan een meer die er hun douche, ... nemen. Het loont de moeite naar het schijnt.

Ziezo, een kort verslag, maar ik weet niet zo goed wat te schrijven. Het meeste staat al op de blog. Andere zaken zijn hier zodanig vanzelfsprekend dat je ze over het hoofd ziet. Maar ik ben er van overtuigd dat ik veel zal kunnen vertellen bij mijn terugkeer.

Groetjes Liesbeth